ملګروملتونو په اوګانډا کې  کډوالو لپاره د بیړنیو مرستو د بودیجې پایته رسیدو خبرداری ورکړی دی

د ملګرو ملتونو د کډوالو عالي کمشنرۍ خبرداری ورکړی دی چې اوګانډا د بشري ناورین په درشل کې قرار لري، ځکه چې تمه کیږي د ۲۰۲۵ کال تر پایه به پدې هیواد کې د  کډوالو شمېر دوه میلیونو ته ورسیږي. د ملګرو ملتونو د کډوالو اداره (UNHCR) د څو لسیزو په اوږدو کې د بدترین مالي بحران خبرداری ورکوي.

د ملګرو ملتونو د کډوالو عالي کمشنرۍ د بهرنیو اړیکو مشرې ډومینیک هایډ د دوشنبې په ورځ، وویل: "د بیړني مرستو بودیجه د سپټمبر په میاشت کې ختمیږي. که نړیواله ټولنه اقدام ونه کړي، نو ډیر ماشومان به د خوارځواکۍ له امله مړه شي، ډیرې نجونې به د جنسي تاوتریخوالي قرباني شي، او کورنۍ به پرته له سرپناه او ساتنې پاتې شي."

د روان کال له پیل راهیسې، هره ورځ په اوسط ډول ۶۰۰ کسان اوګانډا ته اوړي، چې د سوډان، جنوبي سوډان او د کانګو دیموکراتیک جمهوریت د تاوتریخوالي او بې ثباتۍ څخه تښتي.

اوګانډا، چې دمګړۍ د ۱.۹۳ میلیونه کډوالو کوربه دی چې له نیمایي څخه زیات یې ماشومان دي د افریقا تر ټولو لوی او په نړیواله کچه درېیم لوی د کډوالو کوربه هېواد دی.

خو د کډوالو د زیاتوالي سره سره، نړیوال ملاتړ مخ په کمېدو دی.

اوګانډا یوازې دا کار نشي کولی

اوګانډا د خپل پرمختللي کډوالۍ سیاست لپاره تل ستایل شوی، چې پناه غوښتونکو ته د زده کړې، روغتیايي خدماتو او د کار کولو حق ورکوي.

هایډ زیاته کړه: "اوګانډا خپلې دروازې، ښوونځي او روغتیايي مرکزونه پرانیستي دي. دا ماډل بریالی کیدی شي، خو یوازې یې نشي ترسره کولی."

په اوګانډا کې د یو کډوال د اساسي اړتیاوو پوره کولو لګښت یوازې په میاشت کې ۱۶ ډالره اټکل شوی. خو که بیړنۍ بودیجه برابره نشي، د کډوالو عالي کمشنرۍ خبرداری ورکوي چې یوازې د هر کډوال لپاره په میاشت کې ۵ ډالره چمتو کولی شي، چې د خوړو، پاکو اوبو، درملو او رواني روغتیايي خدماتو په څیر اساسي خدمات به کم کړي.

د شرایطو د خرابیدو سره، د خوارځواکۍ کچه، په ځانګړي توګه د پنځو کلونو څخه کم عمره ماشومانو کې، په چټکۍ سره لوړیږي، او د رواني روغتیايي ملاتړ د کمښت له امله د ځوانو کډوالو ترمنځ د ځان وژنې خطر زیات شوی.

تر اوسه پورې، د ۲۰۲۵ کال لپاره د اوګانډا د کډوالو ځواب یوازې ۲ سلنه تمویل شوی.

د کډوالو عالي کمشنرۍ د فوري او دوامداره نړیوال ملاتړ غوښتنه کوي، په شمول د پرمختیايي ادارو څخه، ترڅو د خدماتو د سقوط مخه ونیسي او ډاډ ترلاسه کړي چې هم کډوال او هم کوربه ټولنې په خوندي او باعزته توګه ژوند وکړي.